شقايق هورشيد گفت: در کارگاه شماره 8 تعداد 6 سکه مسي ( فلوس) منسوب به دوره ايلخاني يافت شد البته در حال حاضر نميتوان در مورد تاريخ سکههاي يادشده به دليل فرسايش و رسوب شديد اعلام نظر دقيقي ارائه کرد.
وي در ادامه خاطرنشان کرد: در چهار کارگاه ياد شده همچنين لايههاي متعدد معماري شامل لايههاي آجرفرش و لايههاي ساخته شده از تخت سنگ و ساروج و نيز يک پي ساده مربع شکل منسجم و منظم بدست آمد.
به گفته نماينده پژوهشکده ابنيه و بافت در اين هيات باستان شناسي: به نظرمي رسد پي بدست آمده مربوط به دوره پيش از ساخت بنا و حتي دوره سلجوقي باشد.
وي با اشاره به اين که پايه ستون بدست آمده اظهار داشت: احتمال مي رود پايه ستون در دوره اي که مسجد داراي ستون بوده پي ريزي شده است.
هورشيد با بيان اين که در فضاي گنبدخانه دو شبستان در سمت چپ وجود دارد تصريح کرد: اين در حالي است که قطعات مختلف سفال و کاشي با لعاب فيروزه اي و لاجوردي، در تمام ترانشههاي انجام شده در چهار کارگاه ياد شده يافت شد.
نماينده پژوهشکده ابنيه و بافت افزود: در کارگاه شماره 7 چاهي خالي به عمق7 متر و 90 سانتي متر يافت شد که پس از مشاهده اين چاه عمليات کاوش متوقف و عمليات بازسازي دهانه چاه با ديوار چين و شبکه فلزي مورد مرمت اساسي قرار گرفت.
وي با بيان اين که در حال حاضر عمليات بندکشي کاشي و آجرهاي سطح شبستان مسجد به پايان رسيده تاکيد کرد: بناي گنبدخانه مسجد جامع گلپايگان در تاريخ 508 هجري قمري از جمله آثار برجاي مانده از دوره محمد بن ملکشاه سلجوقي به شمار ميآيد.
معاون هيات ايراني کاوش در مسجد جامع گلپايگان تصريح کرد: دو فضاي اصلي شبستان در کنار دو سمت گنبدخانه برجاي مانده از دوره قاجاريه هستند.
وي اضافه کرد: احتمال مي رود اين دو فضا، براساس يافتههاي فصل پيشين کاوش روي آثار معماري دوره قبل ساخته شده باشد.
اين کارشناس ارشد باستان شناسي در ادامه بيان داشت: اين مسجد دوره سلجوقي جزو مساجدي بوده که تغيير و تحولات بسياري را به خود ديده است به طوري که همانند سير تحول مسجد جامع اصفهان احتمالا\" گنبد دار بوده است .
وي با اشاره به اين که مسجد جامع گلپايگان جزو کم نظيرترين بناهاي دوره سلجوقي است که بناي گنبدخانه آن باقي مانده و داراي تزئينات بينظير کاشي کاري نيز هست ادامه داد: اين مسجد داراي گنبد تک پوش(يک لايه )برخلاف ساير مساجد داراي گنبد دوپوش است .
گفتني است فصل دوم کاوش در مسجد جامع گلپايگان با همکاري مشترک پژوهشکدههاي ابنيه و بافت، باستان شناسي به سرپرستي کاظم عرب و پروفسور لورش کورن از سوي دانشگاه بامبرگ آلمان انجام شد./118
انتهای پیام/